آمارها نگران‌کننده است؛ چرا قیمت دارو و تجهیزات پزشکی همچنان دستوری است!؟

سالم‌خبر: قیمت تأمین پول در بازار سرمایه در حالی بالا رفته که قیمت دارو و تجهیزات پزشکی همچنان کنترل‌شده و دستوری است. ضمن اینکه بانک‌ها هم به‌دلیل فشار مجلس و دولت بابت وام‌های فرزندآوری و … اولویتشان را تغییر داده‌اند.

مهدی کرباسیان، معاون اسبق وزیر صمت در اولین نشست تخصصی تامین مالی و نقدینگی در نظام سلامت با تمرکز بر زنجیره دارو و تجهیزات پزشکی با بیان یان مطلب افزود: آمارها نگران‌کننده است، مردم همچنان بخش بزرگی از هزینه‌های سرپایی را از جیب می‌پردازند. تأمین اجتماعی با کسری ماهانه ۹ هزار میلیارد تومان با وام اداره می‌شود و بیمه‌ها نیز دچار تأخیر در پرداخت به بیمارستان‌ها شده‌اند. از سوی دیگر، تخصیص ارز برای دارو همواره ناقص بوده است.

وی همچنین اظهار داشت: براساس فرمایش مقام رهبری و تجربه اعتقادم بر این است که اصل سیاست‌گذاری در کشور روی دو محور "نه جنگ، نه صلح" و " معاش مردم" می‌چرخد. امیدوارم اشتباه کنم، از خدا هم می‌خواهم که اشتباه کرده باشم، اما تجربه‌ام می‌گوید بحث جنگ و صلح ادامه خواهد داشت. خوش‌بینانه‌ترین حالت این است که جنگ نباشد، اما «نه جنگ و نه صلح» در حوزه اقتصاد ادامه پیدا می‌کند. بنابراین طراحی سیاست‌ها باید بر این اساس باشد، مخصوصاً در حوزه سلامت که با جان مردم در ارتباط است.

وی با یادآوری دوران جنگ، گفت: در دوره جنگ دولت برای حل مشکلات «ستاد بسیجی اقتصادی» را راه انداخت. بله نقدهایی به عملکرد آن وجود داشت، اما چون من نزدیک به شش سال عضو این ستاد بودم، از نزدیک شاهد ماجرا بودم. در آن دوران دو مسئله خط قرمز اصلی بود: اول «معاش مردم» که سلامت (دارو، تجهیزات و درمان) جزو آن محسوب می‌شد و دوم «پشتیبانی جنگ». بقیه مسائل در طبقات بعدی قرار می‌گرفت.

کرباسیان همچنین یادآور شد: وقتی در جلسات ستاد، معاون یا وزیر بهداشت کمبود ارز، ریال، مشکلات گمرکی یا حمل‌ونقل را مطرح می‌کرد، اولویت ویژه داشت. حتی وقتی معاون هم نبود، بحث دارو که می‌شد دستور ویژه صادر می‌شد. مثلاً به هواپیمایی ملی دستور می‌دادند دو هواپیما بفرستد آلمان یا هر کشور دیگر تا دارو و کالاهای اساسی بیاورد. دستوری بود و رودربایستی نداشت. اما امروز چنین اتفاقی نمی‌افتد. در حال حاضر ۲۱ سازمان مختلف به گمرک دستور می‌دهند و هرکدام بخشنامه‌ای دارند. نتیجه این است که دارو و تجهیزات در گمرک می‌ماند و گمرک هم مقصر اصلی نیست.

وی ادامه داد: نکته اساسی این است که حوزه سلامت باید همانند نان در اولویت ویژه قرار گیرد. اما امروز وقتی بحث تأمین مالی واحدهای تولیدی یا تجاری مطرح می‌شود، مشکلات دیگری پدید می‌آید. رئیس یکی از کمیسیون‌های مجلس می‌گفت: قیمت تأمین پول در بازار سرمایه بالا رفته. در حالی‌که قیمت دارو و تجهیزات کنترل‌شده و دستوری است. بانک‌ها هم به‌دلیل فشار مجلس و دولت بابت وام‌های فرزندآوری و … اولویتشان را تغییر داده‌اند.

کرباسیان همچنین تصریح کرد: به یاد دارم در دیدار با وزیر بهداشت، صریح گفتم وقتی رئیس‌جمهور خودش پزشک و وزیر سابق بوده، باید ویژه‌تر به حوزه سلامت کمک کند. پیشنهاد دادم همان‌طور که برای گندمکاران از صندوق توسعه ملی برداشت شد، باید برای سلامت هم همین اتفاق بیفتد. چون آمارها نگران‌کننده است. مثلاً دانشگاه علوم پزشکی البرز تا پریروز یک‌هزار میلیارد تومان طلب از بیمه‌ها داشت، در حالی که کل هزینه‌های ماهانه‌اش حدود ۴۲۰ میلیارد تومان است. یعنی نزدیک به سه ماه بدون درآمد مانده است.

وی افزود: از سوی دیگر، بدهی دولت بابت اوراق قرضه به مردم به بیش از ۱۱۲۱ هزار میلیارد تومان رسیده است. فقط بهره این اوراق ۱۲۰ هزار میلیارد تومان تا پایان سال خواهد بود. این نشان می‌دهد دولت برای تأمین هزینه‌های جاری، اوراق منتشر می‌کند و بار بدهی آینده را سنگین‌تر می‌سازد. رسانه ملی هم به جای بازتاب درست این بحران، آن را «برکت» معرفی می‌کند.

کرباسیان اظهار داشت: بنابراین مهم‌ترین نکته این است که معاش مردم، به‌ویژه سلامت، باید اولویت اصلی باشد. حتی اگر برخی آن را کوپونیسم یا کمونیسم بدانند، باید کالابرگ برای دارو و کالاهای اساسی اجرا شود. سلامت باید هم‌ردیف امنیت نظامی در اولویت قرار گیرد.

وی با بیان اینکه در حوزه تأمین مالی، مردم همچنان بخش بزرگی از هزینه‌های سرپایی را از جیب می‌پردازند، گفت: تأمین اجتماعی با کسری ماهانه ۹ هزار میلیارد تومان با وام اداره می‌شود و بیمه‌ها نیز دچار تأخیر در پرداخت به بیمارستان‌ها شده‌اند. از سوی دیگر، تخصیص ارز برای دارو همواره ناقص بوده است؛ مثلاً از ۴.۲ میلیارد دلار وعده داده‌شده در سال ۱۴۰۳ فقط ۳ میلیارد دلار پرداخت شد.

کرباسیان در پایان سخنانش تصریح کرد: اولویت تخصیص ارز و منابع مالی باید دارو، تجهیزات و نیازهای درمانی باشد. بقیه مسائل را می‌توان به بانک‌ها و بازار سرمایه سپرد، اما بدون حل مشکل سلامت، هیچ برنامه‌ای نتیجه نخواهد داد.