هزینه اقتصادی بیماریهای مختلف در دنیا به اندازه ای بالا است که سرمایه گذاری برای یافتن راههای درمانی و اموزش روشهای پیشگیری از ابتلا به این بیمارها به یک اولویت برای سازمانهای بهداشتی تبدیل شده است

سالم خبر: هزینه اقتصادی بیماریهای مختلف در دنیا به اندازه ای بالا است که سرمایه گذاری برای یافتن راههای درمانی و اموزش روشهای پیشگیری از ابتلا به این بیمارها به یک اولویت برای سازمانهای بهداشتی تبدیل شده است. در واقع هزینه این سرمایه گذاریها کمتر از هزینه ای است که شیوع بیماریها به اقتصاد دنیا تحمیل می کند  و همیشه باید مطالعات در اولویت برنامه سازمانهای جهانی قرار داشته باشد.
به گزارش مرکز مطالعاتی بیماری سل ، در فاصله سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ میلادی هزینه اقتصادی بیماری سل در دنیا بالغ بر ۶۰۰ میلیارد دلار بوده است که بخشی از این هزینه به دلیل کاهش بهره وری بیماران و خارج شدن ان ها از فضای کسب و کار سازنده ایجاد شده است. این گزارش که در اجلاس سازمان بهداشت جهانی در نیمه ماه نوامبر سال جاری ،عرضه شد پیش بینی کرده است در صورتیکه برای مقابله با این بیماری راهکاری اندیشیده نشود هزینه اقتصادی ان  تا سال ۲۰۳۰ میلادی به مرز ۱ هزار میلیارد دلار امریکا  برای کل جهان می‌رسد.
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد بیشترین اسیب اقتصادی ناشی از بیماری سل به کشورهای منطقه آسیا  و اقیانوسیه اختصاص داشته است و انتظار می رود این کشورها همچنان بیشترین آسیب را از این بیماری متحمل شوند. انتظار می رود در فاصله سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ میلادی هزینه ناشی از این بیماری برای اقتصاد کشورهای  منطقه آسیا و اقیانوسیه برابر با ۵۷۳ میلیارد دلار باشد در حالیکه ۳۰۳ میلیارد دلار به افریقا ،۶۴ میلیارد دلار به اروپا و اسیای مرکزی و ۴۲میلیارد دلار به امریکا هزینه تحمیل خواهد کرد. کشورهای در حال توسعه اصلی ترین قربانی این بیماری هستند و بیشترین هزینه هم به اقتصاد این کشورها تحمیل می شود.
۱۵۰ سال از برنامه عقب هستیم
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد دنیا در کنترل بیماری سل ۱۵۰ سال عقب تر از برنامه است و به همین دلیل ظرف ۱۵ سال اینده ۲۸ میلیون نفر در دنیا در اثر این بیماری جان خود را از دست خواهند داد.
 نکته مهم دیگر این است که کشورهای گروه بیست، دو سوم از هزینه های اقتصادی ناشی از بیماری سل را متحمل خواهند شد زیرا شش نفر از هر ده نفری که به این بیماری مبتلا می شوند در کشورهای گروه بیست ساکن هستند و کارایی خود برای اشتغال در این کشور و ایجاد درامد را از دست می دهند. به عنوان مثال هزینه‌ای که بریتانیا در سال ۲۰۳۰ به دلیل شیوع بیماری سل متحمل می شود برابر با ۲ میلیارد دلار  خواهد بود. اما کشورهای جنوب صحرای افریقا بیشترین  زیان اقتصادی را متحمل می شوند و در برخی از کشورها از قبیل موزامبیک میزان این زیان اقتصادی به یک درصد تولید ناخالص داخلی انها خواهد رسید.
در انتهای گزارش به این نکته اشاره شد که دنیا با حذف بودجه مقابله با بیماری سل و خارج کردن این بیماری از فهرست بیماریهایی که برای کنترل ان سرمایه گذاری شود، صرفه جویی نمی کند و بهتر است این سیاست  سریعتر متوقف شود. در واقع حذف این بودجه به معنای افزایش هزینه های اقتصادی و انسانی  و افزایش اسیب پذیری جامعه جهانی است. پس از همین امروز باید سرمایه گذاری آغاز شود و به سلامت انسانهای ساکن در دنیا بیش از پیش توجه شود.