گزارش تکان‌دهنده از گم شدن جنین‌های مردم در بیمارستان آبان تهران
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۷ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۳۱
کد مطلب : ۱۹۳۸۰
سالم‌خبر: بخش ناباروری بیمارستان آبان در اردیبهشت‌ماه امسال بی‌هیچ اطلاع‌رسانی رسمی به مراجعان تعطیل شد؛ خانواده‌هایی که سال‌ها تخمک، اسپرم یا جنین‌های فریز‌شده خود را به امانت در این مرکز نگهداری می‌کردند، حالا با شوک مواجه شده‌اند: نه تنها خبری از انتقال یا سرنوشت این ذخایر بیولوژیک نیست، بلکه بیمارستان نیز پاسخ روشنی نمی‌دهد و جنین‌ها عملاً گم شده‌اند.
شرق نوشت: «بیشتر از صد میلیون خرج کردیم و کلی دارو خوردم و آمپول تزریق کردم که بالاخره بشنوم یک بچه به من می‌گوید «مامان». حالا که نوبت انتقالم رسیده، جنین گم شده است».
اینها حرف‌های زنی 42ساله است که سه سال آزگار جاده کرمانشاه تا تهران را رفته و آمده تا «مادر» شود. حالا اما سه هفته است کارش این شده از ساعت هشت صبح به بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان برود تا جنینش را پیدا کنند، اما حوالی ساعت دو بعدازظهر، دست از پا درازتر برمی‌گردد. بعد از گذشت سه هفته هنوز جنین او پیدا نشده است. اما فقط «الف» نیست که این مشکل را دارد، ده‌ها خانواده که در سال‌های اخیر برای انجام لقاح مصنوعی و درمان ناباروری به بیمارستان آبان مراجعه کرده بودند، حالا دچار بحران مشابهی شده‌اند. ماجرا از این قرار است که بخش IVF این بیمارستان به طور ناگهانی بهار امسال تعطیل شد؛ بدون اینکه به خانواده‌ها اطلاع‌رسانی شود. حالا آنهایی که به طور اتفاقی در هفته‌های اخیر متوجه این موضوع شده‌اند، سراغ جنینشان آمدهاند و بسیاری از آنها دست‌شان به جایی نرسیده است.
بیمارستان خبری به خانواده‌ها نداد
حوالی اردیبهشت امسال بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان به طور ناگهانی تعطیل شد. مرکزی که با مدیریت دکتر «الف.الف» و «میم.میم» اداره می‌شد، پس از تعطیلی این مرکز یا پایان مهلت اجاره، همکاری‌شان به عنوان جنین‌شناس با این مرکز قطع شد، اما هیچ‌کس در آن ساختمان عریض و طویل نیازی ندید به خانواده‌هایی که تخمک و اسپرم فریز کرده بودند و سالانه بابت تمدید آن به بیمارستان پول می‌دادند، خبر بدهد که به فکر بیمارستان و مرکز دیگری برای این ذخایر بیولوژیک باشند. حالا خانواده‌ها به صورت اتفاقی، مثلا زمانی که برای تمدید ذخیره خود به بیمارستان مراجعه می‌کنند، متوجه این موضوع می‌شوند یا برخی از آنها توسط پزشک‌هایشان می‌شنوند که مرکز تعطیل شده است. در‌حالی‌که بیمارستان آبان با مدیریت مسعود سعادت‌حسینی، حتی برای این مسئله با وزارت بهداشت نیز نامه‌نگاری کرده است.
در یکی از این نامه‌ها، ریاست این بیمارستان عطف به نامه‌ای که 13 اردیبهشت امسال از معاونت درمان
پای نیروی انتظامی به بیمارستان باز شد
با وجود تمام این نامه‌نگاری‌ها در چهار ماه اخیر، اما مسئولان بخش ناباروری و ریاست بیمارستان دلیلی برای اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها ندیدند. از آن بدتر اینکه همین حالا هم مسئولیت چندانی بر عهده نمی‌گیرند. روز گذشته این موضوع تا آنجا پیش رفت که تعدادی از نیروهای انتظامی کلانتری 107 تهران نیز وارد بیمارستان شدند و شکواییه خانواده‌ها را تحویل گرفتند. «میم»، یکی از مادرانی است که روز گذشته برای تمدید وقت ذخیره بیولوژیکی خود به بیمارستان مراجعه کرد و متوجه این ماجرا شد: «اصلا باورم نمی‌شود کسی به ما خبر نداده است.
به سامانه 190 شکایت می‌کنیم
خانواده‌هایی که روز گذشته در بخش ناباروری بیمارستان آبان تجمع کرده بودند، فقط یک مطالبه دارند و آن‌هم تحویل ذخایر بیولوژیکی آنهاست تا بتوانند زودتر فرایند درمان‌شان را ادامه دهند. خانم «خ» که از گرگان به تهران آمده و به امید داشتن یک پسر همه این سختی‌ها را تحمل کرده است، می‌گوید به‌جز طرح شکایت در نیروی انتظامی و پیگیری حقوقی از طریق دادگاه و دادسرا، باید به سامانه 190 که یک خط تلفنی برای رسیدگی به شکایات و سؤالات مرتبط با وزارت بهداشت است نیز شکایت کنند: «خوشبختانه ما یک دختر دیگر هم داریم و این‌طور نیست که طعم بچه‌دار‌شدن را نچشیده باشیم، اما بیشتر این زنان و مردانی که اینجا می‌بینید اصلا بچه ندارند و با کلی امید و آرزو به این مرکز آمدهاند، اما هیچ‌کسی پاسخ‌گوی ما نیست. ما هم راهی نداریم جز اینکه شکایت کنیم. هم امروز که نیروی انتظامی آمده بود طرح شکایت‌مان را ثبت کردیم و هم به سامانه 190 که مخصوص وزارت بهداشت است شکایت می‌کنیم».
زمان انتقالم رسیده اما جنینم را گم کرده‌اند
در میان آنها اما هیچ‌کس اندازه «الف» بی‌تاب نیست. 42ساله است و از کرمانشاه به تهران آمده. بیش از صد میلیون تومان تا به امروز خرج کرده و دارو و آمپول‌های زیادی مصرف کرده که همان‌ها عوارض متعددی داشته‌اند و به دلیل عوارض، داروی ضدافسردگی می‌خورد. همه این سختی‌ها را کشیده تا روزی صدای «مامان» را از زبان کودک خودش بشنود: «اینکه هیچ‌کسی مسئولیتی بر گردن نمی‌گیرد من را می‌سوزاند. زمان انتقال من رسیده اما نمی‌توانند جنینم را پیدا کنند. می‌‌پرسم گم شده؟ درست جواب نمی‌دهند. مسئولی که اینجا گذاشته‌اند خودش را دکتر جنین‌شناسی معرفی می‌کند، اما می‌گوید دستیار و کارشناس ندارم و به همین دلیل کار زمان‌بر شده است. مگر می‌شود چنین کاری سه هفته طول بکشد؟ گفتند ساعت 12 تا دو ظهر را به این کار اختصاص می‌دهند، اما هر روز آن‌قدر لفتش می‌دهند که آخر هم برق را خاموش می‌کنند و می‌روند و می‌گویند فردا بیایید. خب من که از شهرستان آمده‌ام کجا بروم؟». «الف» مشغول حرف‌زدن است که مرد دیگری می‌پرد وسط صحبتش: «باور کنید ما هم که از تهران می‌آییم دو هفته تمام است اسیر شده‌ایم. تازه ما شانس آوردیم که پزشک همسرم تماس گرفت و به ما اطلاع داد که اینجا تعطیل شده است. اما خب ما هم سر کار می‌رویم. این دو هفته کارمان این شده که نوبتی مرخصی بگیریم و از صبح تا ظهر در بیمارستان منتظر بمانیم با مدارک‌مان تا جنین ما را پیدا کنند».
او با اشاره به دبه‌ای
احتمال بالای مرگ جنین طی فرایند انتقال
یکی از مسئولان سابق بیمارستان آبان که نخواست نامش فاش شود، درباره بحران ایجاد‌شده برای خانواده‌ها به اخطارهای قبلی که این بخش پیش‌تر دریافت کرده، اشاره می‌کند: «مسئولان بخش IVF در مدیریت جدید خودشان استاد دانشگاه هستند. می‌توانستند زودتر به فکر باشند تا خانواده‌ها تا این اندازه دچار مشکل نشوند. باید خودشان بیمارستانی را مشخص می‌کردند تا همه جنین‌ها به یک جای جدید منتقل شوند. این بخش همیشه مشکلات زیادی داشت. قبلا هم دو اخطار ماده 33 داشت که مربوط به تخلف در همین بخش IVF است».
در همین باره:
