سیدامیر رضویان، مدیرعامل داروسازی دکتر عبیدی در گفت‌وگو با سالم‌خبر:
دولت، صنعت دارویی کشور را سرمایه ملی ببیند، نه هزینه
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۲:۵۳
کد مطلب : ۱۸۸۶۶
سالم‌خبر: افزایش روزافزون هزینه‌های تولید در صنعت داروی کشور، در حالی که قیمت داروها تحت فشار سیاست‌های دستوری ثابت مانده، زنگ خطر را برای تولیدکنندگان و بیماران به صدا درآورده است. تورم لجام‌گسیخته، که هزینه‌های مواد اولیه، بسته‌بندی و پرسنل را به‌سرعت بالا می‌برد، در کنار تأخیرهای مزمن در اصلاح قیمت‌ها، توان مالی شرکت‌های دارویی را تحلیل برده است.
گزارش‌هایی از رفع احتمالی ممنوعیت واردات مواد اولیه دارویی، گمانه‌زنی‌هایی درباره تأثیر این تغییر بر هزینه‌ها و رقابت ایجاد کرده، اما همچنان پرسش اصلی پابرجاست: چرا بار تأمین داروی ارزان‌قیمت عمدتاً بر دوش صنعت و بیماران است، در حالی که نقش حمایتی دولت کم‌رنگ باقی مانده؟ این بحران، که ریشه در ناهماهنگی سیاست‌های اقتصادی
سیدامیر رضویان، مدیرعامل داروسازی دکتر عبیدی در گفت‌وگو با سالم‌خبر به تشریح چالش‌های ناشی از سیاست‌های قیمت‌گذاری دستوری در صنعت داروسازی پرداخت. وی با اشاره به تأثیر تورم بر هزینه‌های تولید، اظهار داشت: «وقتی در کشور تورم وجود دارد، هزینه‌های تولید هر روز بالا می‌رود. مواد اولیه، بسته‌بندی، جعبه همه گران‌تر شده‌اند. هزینه‌های پرسنلی هم مرتب افزایش می‌یابد. این هزینه‌ها باید جایی جبران شوند، درغیر این صورت توان تولیدی هر صنعتی، به‌ویژه داروسازی، از بین می‌رود.»
وی با انتقاد از ثابت ماندن قیمت داروها در برابر افزایش هزینه‌ها، گفت: «هر سال اردیبهشت‌ماه، خدمات دولتی مثل برق و گاز با افزایش
وی افزود: «این وضعیت، تولید را کاهش می‌دهد، بازسازی صنعت را به تعویق می‌اندازد، و توسعه را کاملاً متوقف می‌کند.»
وی راهکار اصلی را تقویت سازمان‌های بیمه‌گر دانست و تأکید کرد: «مردم نباید به‌هیچ‌وجه برای تأمین دارو تحت فشار اقتصادی باشند. اما آیا وظیفه صنعت است که این هزینه را بپردازد یا دولت؟ دولت باید با تقویت بیمه‌ها، این بار را از دوش مردم و صنعت بردارد.»
رضویان با اشاره به نگاه نادرست به صنعت دارویی، اظهار داشت: «دولت، شرکت‌های دارویی را به‌عنوان
رضویان درباره پیامدهای ادامه این روند هشدار داد: «اگر قیمت‌گذاری اصلاح نشود، کمبود دارو قطعی است. وقتی سرمایه‌گذاری در تولید سودده نباشد، سرمایه به جای تولید به سمت دلالی و سفته‌بازی می‌رود. تولید باید سودده باشد تا سرمایه‌گذاری جذب کند.»
وی در پایان با انتقاد از نقش کم‌رنگ حکمرانی، گفت: «در پنج سال اخیر، این مشکلات شدت یافته و نقش دولت در ایجاد تعادل تقریباً بسیار کم بوده. صنعت و مردم هر دو تحت فشارند، در حالی که دولت باید این تعادل را برقرار کند.»
